Na sali specjalnie na tę uroczystość udekorowanej pracami uczniów o życiu Jana Pawła II, zgromadzili się uczniowie, ich rodzice, dziadkowie, zaproszeni goście, a wśród nich również ojciec Wojciech Stangel z parafii Św. Maksymiliana Kolbe w Mississadze. W barwnym widowisku uczniowie nie tylko pokazali życie i codzienne zmagania Karola Wojtyły, a później Ojca Świętego Jana Pawła II, ale nade wszystko wspaniale przybliżyli idee bliskie Jego sercu : miłość, pokój, dobro, wypływające ze źródła nauki Jego MISTRZA - SYNA BOŻEGO, ZBAWICIELA wszystkich ludzi, KRÓLA Polski i wszystkich narodów, JEZUSA CHRYSTUSA.

Najważniejsze myśli wypowiadane przez Jana Pawła II odtworzone z nagrania dźwiękowego, były uzupełniane zdjęciami (wyświetlanymi na dużym ekranie) z różnych epizodów życia Świętego. Niezwykły nastrój prezentacji dopełniała muzyka – odtwarzana pieśń „Barka”.

Starając się oddać ducha epoki, epoki zmagań, obaw, lęków i pustki duchowej niżej podpisana przygotowała występ uwypuklający Bożą atmosferę, w którym pierwszoklasiści pocieszali w pięknym śpiewie (przy dyskretym akompaniamencie na skrzypcach pani Jolanty Bieniek), „BÓG OJCIEC mieszka w niebie, kocha mnie i ciebie, ON nas kocha, kocha mnie i ciebie”, a dalej zachęcając do kochania BOGA OJCA całym sercem i do stawania się doskonałym słowami „Nie zasmucaj OJCA TEGO, kochaj sercem całym i bądź, i bądź jak ON DOSKONAŁY”!”

Na zakończenie tych samych, dwadzieścia troje dzieci nadzwyczaj pięknie wyrecytowały podniosłym i dojmującym, chóralnym głosem „PAN nas posyła na krańce ziemi, aby mówić o NIM! PAN nas posyła na krańce ziemi, aby mówić o Nim! Nie lękajmy się! Nie lękajmy się! Nie lękajmy się!”
Inspiracją przedstawienia były objawienia MATKI BOŻEJ w Fatimie, do której szczególne nabożeństwo Jan Paweł II przejawiał i kultywował. To małe dzieci z Fatimy Hiacynta, Łucja i Franciszek modlitwami i pokutą wyjednywały łaski dla świata i pocieszały zasmucanego DOBREGO BOGA OJCA, o co były proszone przez MATKĘ BOŻĄ.

Pierwszoklasiści byli świadomi, że świętość polega na oddawaniu czci PANU BOGU i że tylko tą drogą można dojść do świętości, a modlitwy małych dziatek są BOGU szczególnie miłe. Przesłanie przedstawienia o dochodzeniu do świętości nabiera pełni wychowawczego znaczenia również w kontekście stroju - w aureolach zdobiących niewinne główki dzieci oraz rodzaju paliusza papieskiego, zdobiącego piersi dzieci ze znakiem DUCHA ŚWIĘTEGO w postaci gołębicy, Krzyża, znaku PANA JEZUSA, ZBAWICIELA oraz herbu papieskiego Jana Pawła II. Ponadto uczennica Victoria Kaczanowski nie wyobrażała siebie w innej roli jak MATKI NAJŚWIĘTSZEJ i w takiej postaci też pokazała się na scenie.

Jan Paweł II wypłynął na głębię na wspaniale zrobionej łodzi (przez panią Magdalenę Kaszyca) , trzyjmając zamiast steru sieć napełnioną rybami, symbolizującymi uświęcone dusze ludzkie, a za nim mnóstwo naszkicowanych dusz, jak i zdjęcia uśmiechniętych Maksymilliana Kolbe, Matki Teresy z Kalkuty, Ojca Pio z Pietlerciny, i Faustyny Kowalskiej, których uznał Świętymi powagą Kościoła Rzymsko-Katolickiego.

Pokorny Sługa Boży Jan Paweł II oficjalnie, pod natchnieniem DUCHA ŚWIĘTEGO ogłosił tkwiący od wieków w sercu Kościoła nieogarniony przymiot WOLI STWÓRCY - JEGO MIŁOSIERDZIE. Nie mogło zatem zabraknąć najważniejszego Bohatera - PANA JEZUSA MIŁOSIERNEGO, który rozlewał łaski na dzieci i na wszystkich obecnych poprzez eksponowany przez ucznia Danielka Dworakowskiego obraz namalowany według życzenia samego BOGA” JEZU UFAM TOBIE”.

Uroczystość wzbogacona wierszem „ Do sosny polskiej”, tańcami takimi jak Krakowiak, Trojak , piosenkami „Taki Mały, Taki Duży Może Świętym Być”, „Biały Pielgrzym”,” Kochamy Cię”, „Do Wadowic Wróć”, „Moje Miasto Wadowice”, czy też „Lolek” i odśpiewaną przez wszystkich obecnych pieśnią „Barka” jest wyrazem wzrastania do świętości w codzienności, na zwykłych drogach pokutnego pielgrzymowania ziemskiego, w różnych jego zakątkach, aż po krańce ziemi.

Przemawiająca na zakończenie koncertu dyrektorka szkoły pani Elżbieta Bejaoui, czuwająca dyskretnie nad przygotowaniem koncertu, podziękowała dzieciom i zaangażowanym osobom za tak wspaniałą pracę, a wzruszony duchowny z radością oświadczył, że duch EWANGELII żyje i przynosi owoce BOŻEGO Dobra, Miłości, Zgody i Pokoju.

KU CHWALE PANA
Jan Paweł II, papież niestrudzony,
Niósł w świat nadzieję oręża BOŻEGO. Śpiewał swym życiem BOGU Alleluja
W pokornym ukłonie dla ZMARTWYCHWSTAŁEGO JEZUSA CHRYSTUSA, PANA i ZBAWICIELA naszego.
Wsiądźmy do barki w odważnym głoszeniu
Wszelkiej duszy, wszelkiemu stworzeniu,
Że ZMARTWYCHWSTAŁY po bolesnej męce JEZUS , jest naszym PANEM,
A my owieczki przez NIEGO kochane.
Śpiewaj duszo moja chwałę PANU memu
Dźwiękami „Barki” i „Alleluja” w wielkim uniesieniu.

Nauczycielki
Krystyna Doleczek
Zdjęcia Ewa Nowak