Wyjątkowo tłumnie stawili się Polacy w Wielką Sobotę w kościele św. Eugeniusza de Mazenod w Brampton, by pomodlić się przy Grobie Pańskim i poświęcić pokarmy. Święcił proboszcz Wojciech Błach OMI, a nad całością uroczystości czuwali członkowie Związku Podhalan w Kanadzie pod wodzą pani prezes Agnieszki Cudzich oraz harcerze. Harcerze kierowali ruchem, otwierali drzwi, sprzedawali bazie i pisanki, także takie mniej tradycyjne, za to patriotyczne, w polskich barwach i z orłem. Piękną oprawę nadali górale w regionalnych strojach, którzy wraz z harcerzami trzymali wartę przy Grobie Pańskim, choć spotkaliśmy też tatę z synem w stroju krakowskim.

Górale zorganizowali konkurs na najpiękniejszy koszyczek dla dzieci, każde dziecko obdarowywano też jajkiem na patyku i lizakami, a dzieci było mnóstwo. Można było zaopatrzyć się w ciasta, w ten sposób zbierano pieniądze na misje. Związek Podhalan postarał się także o żywe owieczki i baranki. Z tym podobno, jak tłumaczyła prezes Agnieszka Cudzich, było w tym roku trudno, bo Wielkanoc wypadła wyjątkowo wcześnie i większość jagniąt jeszcze nie zdążyła się urodzić.

Mieliśmy też okazję wysłuchania krótkiej lekcji historii, bo miły młody człowiek, zagadnięty o to, dlaczego jego strój różni się od tradycyjnego zakopiańskiego, wszystkim wyjaśniał, że to ubiór górali idących na służbę do armii austriackiej, stąd oficerki i czarna marynarka. Dowiedzieliśmy się też, że góralski kapelusz z filcu robi się sztywny przez nacieranie go tłuszczem, dostaliśmy kapelusz do rąk do sprawdzenia, jaki jest twardy i jak pachnie lasem, a także że juhasi ozdabiają go szczeciną lub rośliną o popularnej nazwie srebrniki Judasza, natomiast piórko przy kapeluszu noszą kawalerowie, jako znak tego, że jeszcze są jak wolne ptaki. Nie mieliśmy odwagi zapytać, czy legenda o tym, że górale gotowali w swoich kapeluszach bryjkę, jest prawdziwa…

Wielka Sobota w Brampton. Polska tradycja, polska atmosfera, Polska w pigułce na obczyźnie…