ARTYKUŁ 7

        Wszystko to, co podoba się większości Polakom, bardzo nie podoba się urzędnikom Unii Europejskiej. Mamy na myśli głośny art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej. Artykuł ten może pozbawić Polskę na jakiś czas prawa głosu i decyzje mogą być podjęte bez naszej zgody, a w późniejszym czasie mogą być zastosowane wobec Polski sankcje finansowe. Eksperci zapewniają, że sankcje przeciwko Polsce są praktycznie niemożliwe, to jednak chodzi o fundusze strukturalne i dotyka honoru i wizerunku wszystkich Polaków. Ci posłowie Europarlamentu, którzy zagłosowali za sankcjami dla Polski, nie mieszczą się w żadnych normach honoru. Niestety, nie mamy dobrych wzorców polskiego patriotyzmu.

        Po raz kolejny, Martin Schulz, ośmielony takim poparciem „obrońców praworządności”, grozi Polsce zredukowaniem funduszy unijnych, bo Niemcy nie mogą wpłacać tyle do wspólnej kasy, bo zabraknie im na utrzymanie emigrantów, których prawie żadne państwo nie chce przyjąć, ale o łamanie unijnych standardów oskarża się tylko Polskę i Węgry. W niedalekiej przyszłości może być tak, jak w bajce Ignacego Krasickiego o lwie i zwierzętach, który zjadał słabszych pojedynczo i skłócał ich wzajemnie. Jest jeszcze czas, aby takiemu postępowaniu mądrze przeciwdziałać. Polska i Węgry już to oficjalnie robią, o czym świadczy ostatnia wizyta polskiego premiera na Węgrzech. Powinny dołączyć do nas inne państwa Europy Środkowej, państwa bałtyckie i inne, niekoniecznie tylko z byłego obozu demokracji ludowej, bo jak lew pożre mniej lubiane zwierzęta, przyjdzie czas na pozostałe, ale do tego trzeba mieć wizję i sprawną dyplomację. Teraz rozpoczęła się ze strony polskiego rządu, akcja wyjaśniania, informowania Europy, że niczego złego nie robimy, nie niszczymy trójpodziału władzy, nie niszczymy demokracji i nie ma u nas dyktatury. Bardzo dobrze, że taka akcja ma nastąpić. Znacznie gorzej jest, gdy coś ważnego się dzieje, a nikt, ani media, ani właściwe organy państwowe, nie informuje społeczeństwa o tym. Dlaczego…? Obawiamy się, że dyskusja po rekonstrukcji rządu zupełnie zmarginalizuje lub zepchnie w niebyt bardzo ważne wydarzenie. A spóźniona reakcja dyplomacji, czynników państwowych i społecznych może mieć nieodwracalne skutki.

Ustawa S 447 i HR 1226

        Chcielibyśmy zaapelować do Państwa o natychmiastowe podjęcie działań na ostatnie posunięcia amerykańskiego Senatu. Mówimy mianowicie o ustawie S.447 (zatwierdzonej przez aklamację 12 grudnia 2017 roku przez Senat USA) i H.R.1226 (opiniowana obecnie przez Komisję Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów). 12 grudnia 2017 Senat Stanów Zjednoczonych zaaprobował Act S.447, znany jako Justice for Uncompensated Survivors Today (JUST) Act of 2017. Ustawa trafi do Izby Reprezentantów i po podpisaniu przez prezydenta, co wydaje się formalnością, biorąc pod uwagę, że republikanie posiadają większość w Kongresie, stanie się obowiązującym prawem. Ustawa dotyczy przyznania Departamentowi Stanu możliwości wspierania organizacji międzynarodowych zajmujących się odzyskiwaniem żydowskich majątków pozostawionych bezdziedzicznie przez ofiary holokaustu. Szczególnie dla Polski niebezpieczny jest punkt trzeci tej ustawy, gdyż stanowi on, że dochody z tych majątków mają być użyte na wspomaganie ocalałych z holokaustu, na edukację o holokauście i na inne cele. Jaka jest liczba ocalałych, nie wiadomo, ale będzie ona rosła, bo formuła określająca, kto ocalał, a kto nie ocalał, jest mało precyzyjna, za to dosyć pojemna. Wygląda na to, że wszyscy żyjący Żydzi to ocaleni i dalej przeżywający traumę i trzeba będzie ich wspierać. Realizacja postulatu pomocy Departamentu Stanu dla organizacji żydowskich miałaby się odbywać poprzez „…wnoszenie pozwów o odzyskanie byłych własności nieruchomości ofiar Holokaustu przez ich spadkobierców, poprzez restytucję lub kompensatę”, przy czym „proces restytucji lub kompensaty winien być szybki i efektywny, przejrzysty, jasny, dostępny oraz nieobciążający kosztami pozywającego” (czyli na koszt polskiego podatnika). Chodzi o kwotę 65 miliardów dolarów amerykańskich, których żąda od Polski społeczność żydowska. To jest nasze być albo nie być. Chcielibyśmy się z Państwem podzielić naszymi wątpliwościami wobec tej ustawy. Uważamy przede wszystkim, że jest ona niesprawiedliwa i niekonstytucyjna. To nie my, Polacy, wymordowaliśmy Żydów, to nie my wywołaliśmy wojnę. Sami byliśmy jej ofiarami. Dlaczego ta ustawa mówi tylko o Żydach, a dyskryminuje inne narody, w tym Romów, oraz inne grupy religijne, jak świadkowie Jehowy, oraz mniejszości seksualne, inwalidów, ludzi upośledzonych i innych. Mamy także pięć ważnych problemów, które również Państwu przedstawiamy.

        1. A co z innymi ofiarami II wojny światowej?  

        Powszechnie wiadomo, że zebrała ona najobfitsze żniwo życia ludzkiego w historii świata. W ciągu sześciu lat wojny zginęło ponad 60 milionów ludzi, co stanowiło około 3 proc. całkowitej liczby ludności na świecie (ok. 2,3 miliarda).

        2. Polska już zapłaciła ofiarom holokaustu w latach 60.

        Minister Radosław Sikorski (rząd PO-PSL) przypomniał kilka lat temu umowę odszkodowawczą (indemnizacyjną) zawartą w 1960 r. przez Polskę i USA. Na jej mocy Polska przekazała 40 mln dol. na „całkowite uregulowanie i zaspokojenie wszystkich roszczeń obywateli Stanów Zjednoczonych, zarówno osób fizycznych, jak prawnych, do Rządu Polskiego” z tytułu wszelkich decyzji o przejęciu mienia. Ta suma miała zostać rozdzielona „wedle uznania Rządu Stanów Zjednoczonych”. Dalej umowa stwierdza: „Po wejściu w życie tego układu Rząd Stanów Zjednoczonych nie będzie przedstawiał Rządowi Polskiemu ani nie będzie popierał roszczeń obywateli Stanów Zjednoczonych do Rządu Polskiego”. Warto tu zauważyć, że strona amerykańska cały czas bardzo dokładnie przestrzegała litery tego układu. W umowie czytamy też: „Gdyby roszczenia takie zostały bezpośrednio przedłożone przez Obywateli Stanów Zjednoczonych Rządowi Polskiemu, Rząd Polski przekaże je Rządowi Stanów Zjednoczonych”.

        3. Mienie komunalne i religijne zostało również zwrócone.

        Organizacje żydowskie już od połowy lat 90. nawoływały Polskę do uchwalenia przepisów reprywatyzacyjnych. Początkowo domagały się jednak przede wszystkim zwrotu majątków gmin żydowskich. W 1997 r. Sejm uchwalił ustawę o zwrocie mienia komunalnego, dzięki której polskie społeczności żydowskie odzyskały wiele obiektów publicznych. Zwrot nastąpił w bardzo szerokim zakresie, a formalności zostały maksymalnie zredukowane.  Ten sam minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski stwierdził, że Polska szczodrze zwróciła mienie komunalne gminom żydowskim.

        4. Restytucja żydowskiego mienia bezspadkowego jest niezgodna z prawem międzynarodowym.

        Z punktu widzenia polskiego prawa, roszczenia żydowskie do mienia bezspadkowego nie mają racji bytu. Z jednej strony, mamy przepisy polskiego kodeksu cywilnego, czyli art. 935, który jasno i wyraźnie mówi, że mienie polskich obywateli, którzy nie zostawili spadkobierców, przechodzi na własność państwa polskiego. To nie jest jakiś ewenement w prawodawstwie. To jest norma w całym cywilizowanym świecie. Czy Polacy (organizacje lub skarb państwa polskiego) mają prawo do ubiegania się o mienie bez spadkowe rodaków będących obywatelami Stanów Zjednoczonych? Oczywiście, że takiego prawa nie mają i nikt przy zdrowych zmysłach nie robi z tego powodu awantury. Tak powinno być, ale mamy wątpliwości, czy nie będą stosowane międzynarodowe naciski, podobnie jak na Szwajcarię, która się pod nimi ugięła i zwróciła martwe konta społeczności żydowskiej.

        5. Domaganie się wielokrotnych odszkodowań za tę samą szkodę jest niezgodne z prawem i sprawiedliwością społeczną.

        Wszystkie żydowskie ofiary holokaustu, polskiego pochodzenia, mają prawo do pobierania comiesięcznej renty i bardzo dużo osób taką rentę od polskiego państwa pobiera również poza granicami Polski. Jednakże od 1951 roku Niemcy wypłaciły 100 miliardów dolarów amerykańskich dla żydowskich osób prywatnych oraz żydowskich organizacji. Niemieckie rekompensaty pokrywały mienie utracone przez osoby pochodzenia żydowskiego w granicach III Rzeszy Niemieckiej – to znaczy również w granicach terenów polskich okupowanych przez III Rzeszę.

        Jeżeli połączymy fakty dotyczące ustawy 447 Senatu USA i artykułu 7 Traktatu Unii Europejskiej, to oznacza, że rok 2018, w którym mamy świętować 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, może wcale nie być rokiem radosnym. Bez sprawnej dyplomacji, bez anglojęzycznych mediów, bez sprawnej bazy eksperckiej i propolskiego lobby jesteśmy bezbronni – pozostało nam tylko moralne prawo i wewnętrzne przekonanie o słuszności naszych racji. Polonia, szczególnie ta amerykańska, jest bardzo zaniepokojona tymi faktami i tym, że panuje nad tym jakaś dziwna zmowa milczenia. 

        Apelujemy do wszystkich Państwa, dla których Ojczyzna to nie tylko pusty slogan!!! Polonia amerykańska wraz z innymi ośrodkami polonijnymi na świecie przygotowuje działania, które mają zapobiec wspomnianym zagrożeniom. Będziemy prowadzili akcję informacyjną w Internecie, prasie polonijnej na świecie i prasie polskiej. Polacy, śledźmy tę akcję, bądźmy czujni i tak jak to bywało w naszej polonijnej historii, tak jak 100 lat temu tworzyliśmy Polskę na nowo, tak teraz brońmy naszej Ojczyzny, naszych rodzin, naszej tożsamości narodowej, naszego bytu. 

Katarzyna Murawska, 

Fundacja Pax Polonica Wisconsin, 

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Waldemar Biniecki, 

Fundacja Pax Polonica, Kansas, 

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Proszę Państwa,

Oto zapowiadany wcześniej list do 48 członków Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów Kongresu USA, oraz bedąca jego częścią wstępna analiza prawna dwóch, paralelnych, anty-polskich - w swym wyrazie - ustaw procedowanych nie w Kongresie USA: Aktu S. 447, przyjętego 12 grudnia 2017 przez aklamację w Senacie USA i aktu HR 1226, który ma byc niebawem zopiniowany przez Komisję Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów. Proszę tych z Państwa, którzy są obywatelami amerykańskimi o natychmiastowy kontakt ze swoimi kongresmenami w tej sprawie. Chetnie służę dodatkową informacją.

Pozdrawiam serdecznie

Edward Wojciech Jeśman

Prezes & National Director

January 8, 2018

The Honorable Members of Congress:

Ed Royce, Chairman (California), Eliot Engel, Ranking Member (New York), Chris Smith (New Jersey), Ileana Ros-Lehtinen (Florida), Dana Rohrabacher (California), Steve Chabot (Ohio), Joe Wilson (South Carolina), Michael McCaul (Texas), Ted Poe (Texas), Darrell Issa (California), Tom Marino (Pennsylvania), Jeff Duncan (South Carolina), Mo Brooks (Alabama), Paul Cook (California), Scott Perry (Pennsylvania), Ron DeSantis (Florida), Mark Meadows (North Carolina), Ted Yoho (Florida), Adam Kinzinger (Illinois), Lee Zeldin (New York), Dan Donovan (New York), Jim Sensenbrenner (Wisconsin), Ann Wagner (Missouri), Brian Mast (Florida), Francis Rooney (Florida), Brian Fitzpatrick (Pennsylvania), Thomas Garrett, Jr. (Virginia), John Curtis (Utah), Brad Sherman (California) Gregory Meeks (New York), Albio Sires (New Jersey), Gerry Connolly (Virginia), Ted Deutch (Florida), Karen Bass (California), William R. Keating (Massachusetts), David Cicilline (Rhode Island), Ami Bera (California), Lois Frankel (Florida), Tulsi Gabbard (Hawaii), Joaquin Castro (Texas), Robin Kelly (Illinois), Brendan Boyle (Pennsylvania), Dina Titus (Nevada), Norma Torres (California), Brad Schneider (Illinois), Tom Suozzi (New York), Adriano Espaillat (New York), Ted Lieu (California).

Dear Member of the House Foreign Affairs Committee,

On December 12, 2017 the U.S. Senate approved Bill S.447, known as "the Justice for Uncompensated Survivors Today (JUST) Act of 2017”. The House Bill H.R.1226, which mirrors the U.S. Senate bill S.447, is presently awaiting evaluation of the House Foreign Affairs Committee.

Attached is a legal evaluation of the proposed House Bill H.R.1226 that we are respectfully submitting for your review. It is our position that H.R.1226 is logically and

legally flawed, as per the attached legal analysis. Moral, historical and political dimensions must be carefully considered as well.

A follow up letter, and a full list of the Polish American signatory organizations monitoring this bill, shall follow within the next several days.

We urge you to reject H.R.1226.

Sincerely,

Edward Wojciech Jeśman, President

Polish American Congress of Southern California Los Angeles, California

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 310-291-2681

Andrzej Prokopczuk, President

Polish American Congress of Northern California San Francisco, California Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

1 | P a g e

Jerzy Bogdziewicz, President

Polish American Congress of Florida Pompano Beach, Florida

Michael Nidzinski, President

Polish American Congress of Illinois Chicago, Illinois

Anne Bankowski, President

Polish American Congress Michigan Division Hamtramck, Michigan

Wieslaw Wierzbowski, President

Polish American Congress of Eastern Massachusetts Quincy, Massachusetts

Walter Wiesław Gołebiewski

Polish American Congress Florida Western Division Corp. New Port Richey, Florida

James L. Ławicki II, President

Polish American Congress Western New York Division Inc. New York

John (Jan) M. Malek, Founder & President

Polish American Foundation for Economic Research and Education (PAFERE) Torrance, California

Stanislaw Matejczuk, Head Coordinator Polonia Semper Fidelis

New Mexico

Waldemar Biniecki, CEO Pax Polonica Foundation Manhattan, Kansas

Peter Pachacz, President

Pulaski Association Business and Professional Men, Inc. Brooklyn, New York

Richard Mleczko, President

East Bay Polish American Association Martinez, California

Adam Gromek, President

Polonian Cultural and Pastoral Center Sacramento, California

2 | P a g e

Leszek Pawlik, CEO Polonia Institute Torrance, California

Witold Rosowski,

Polish Heritage Council of North America New York, New York

Zygmunt Staszewski, Co-Chair Polish-Jewish Dialogue Committee New York, New York

Walter Wiesław Gołebiewski

World Research Council on Poles Abroad Florida

Jerzy W. Rozalski

Polish Varieties Radio WNZK Detroit, Michigan

Natalia Kaminski Polish Radio Hour

Los Angeles, California

Mary Lou T. Wyrobek, President Polish Singers Alliance of America

Ania Karwan, National Director

Polish American Congress of Southern California Los Angeles, California

Edmund Lewandowski, National Director

Polish American Congress of Northern California San Francisco, California

Halina Koralewski

Achilles Poland International Ambassador New York, New York

Zbigniew Koralewski, National Director Polish Singers Alliance of America Long Island, New York

3 | P a g e

Cc:

▪ President of the United States, Donald Trump

▪ Vice President of the United States, Mike Pence

▪ Secretary of State of the United States, Rex Tillerson

▪ President of Poland, Andrzej Sebastian Duda

▪ Prime Minister of Poland, Mateusz Morawiecki

▪ Minister of Foreign Affairs of Poland, Jacek Czaputowicz

▪ Marszalek Sejmu, Marek Kuchciński

▪ Marszalek Senatu, Stanisław Karczewski

4 |

Pd H.R.1226

submitted by the Polish-American constituency

January 4, 2018

1. BILLS S.447 AND H.R.1226 VIOLATE INTERNATIONAL TREATY AND LAW

The Justice for Uncompensated Survivors Today Act of 2017, S. 447, passed the Senate on December 12, 2017. A related House Bill H.R.1226 was introduced in the US House of Representatives on February 27, 2017. Both S. 447 and H.R. 1226 (the “Bills”) are now before the Committee on Foreign Affairs of the House of Representatives. The texts of the two Bills are similar and in parts identical. The Bills call on “countries of particular concern” relative to the Holocaust Era assets and related issues to: 1) return to the rightful owner any property, including religious or communal property, that was wrongfully seized or transferred; 2) provide property or compensation for heirless property in order to assist needy Holocaust survivors, to support Holocaust education, and for other purposes.

A. Compensation for private property in Poland already paid to rightful owners

In calling for the return to the rightful owner of a property that was “wrongfully seized or transferred,” the Bills violate the Agreement between the Government of the United State of America and the Government of the Polish People’s Republic regarding claims of nationals of the United States signed at Washington on July 16, 1960, and registered with the United Nations by the United States of America on January 6, 1961 (“1960 Treaty”).

Under the 1960 Treaty, Poland paid the United States $40 million in full settlement of claims of nationals of the United States for nationalization or other taking of property, appropriation or loss of use of their property and debt owed by enterprises taken over by the State.1 The $40 million paid pursuant to the 1960 Treaty represents over a billion dollars in 2017. Hence, this substantial compensation was intended to settle property claims against Poland by US nationals. In accordance with Article IV of the 1960 Treaty, the United States agreed to fully indemnify Poland for any property claims of US nationals, which occurred on or before the entry into force of the 1960 Treaty.2

__________

1 Art. II of the 1960 Treaty provides compensation for the following: (a) the nationalization or other taking by Poland of property and of rights and interests in and with respect to property; (b) the appropriation or the loss of use or enjoyment of property under Polish laws, decrees or other measures limiting or restricting rights and interests in and with respect to property, and (c) debts owed by enterprises which have been nationalized or taken by Poland and debts which were a charge upon property which has been nationalized, appropriated or otherwise taken by Poland.

2 Article IV of the 1960 Treaty provides: After the entry into force of this Agreement the Government of the United States will neither present to the Government of Poland nor espouse claims of nationals of the United States against the Government of Poland to which reference is made in Article I of this Agreement. In the event that such claims are presented directly by nationals of the United States to the Government of Poland, the Government of Poland will refer them to the Government of the United States.

____________________________________________________________________

On March 31, 1966, the Foreign Claims Settlement Commission of the US completed its administration of the Polish Claims Program pursuant to the 1960 Treaty and submitted a final report to various committees of Congress. Awards granted under the Polish Claims Program totaled $100,737,681.63 in the principal amount plus interest in the amount of $51,051,825.01.

Accordingly, in light of the contractual obligation of the United States to provide indemnity to Poland for private property claims, the enactment of the Bills that direct the US Secretary of State to pressure Poland to pay further private property claims violates the contractual obligation of the United States.

Also, it shall be noted that between 1948 and 1971 Poland concluded property restitution and compensation treaties not only with the United States but also with Austria, Belgium, Canada, Denmark, France, Great Britain, Greece, Holland, Luxembourg, Norway, Sweden and Switzerland. All claims for property located in Poland by the citizens of these countries have been since settled in full and discharged.

Furthermore, since 1989, all legitimate property claims of private individuals can be freely pursued before the Polish courts in accordance with the provisions of the Civil Code. Every person regardless of their nationality or ethnic origin may enforce their property and inheritance rights before the Polish courts in accordance with the procedures of the Code of Civil Procedure. Hence, every individual with a right title can file a request for declaration of the acquisition of the inheritance. Thousands of people with legitimate title claims - regardless of their ethnic origin - have recovered their properties in Poland pursuant to the private property law.

1. Religious and communal property returned or compensated for in Poland

The return of Jewish religious and communal properties has been implemented in Poland pursuant to the 1997 law on the relationship between the Polish State and Jewish religious organizations.3 On the basis of this unprecedented legislation, Poland granted the Jewish minority broad decision- making powers in the implementation of this legislation. The Commission for the Jewish Communities Affairs carried out the restitution of Jewish religious and communal properties program in close cooperation with the Union of Jewish Communities.4 Over 2,500 communal properties, including synagogues, cemeteries and cultural centers, have been either returned or compensated for based on the Polish 1997 law.

Accordingly, practically all religious and communal properties with adequately documented ownership have been either returned or compensated for by now. Therefore, claims for this type of property restitution have been settled in Poland.

2. Restitution of heirless property is against the law

If there are no heirs, the property is not "wrongfully seized or transferred." It escheats to the state. That's the law in every country. The Bills introduce a precarious precedence of "heirless property" compensation that is contrary to the Western legal tradition and principles of jurisprudence. In S. 447, the goal and objective relative to heirless property is

_______________________________

3 Law dated February 20, 1997, DZ. U. 1997 No. 41 Item 251.

4 Art. 32.1 of the 1997 Law.

__________________________________________________________________________________

is "the provision of property or compensation to assist needy Holocaust survivors, to support Holocaust education, and for other purposes. . ." H.R. 1226 states the goal and objective as "the restitution of heirless property to assist needy Holocaust survivors, and for other purposes . . ." "Restitution of heirless property" is an aberration by definition. "Restitution" means the restoration of something to its rightful owner. If the property is "heirless" then, by definition, restitution of the property to the rightful owner is impossible. The property might have been "wrongfully seized or transferred" originally, but if the property is now heirless, it escheats to the state. That's the law everywhere, including the United States.

The Bills call on the Secretary of State to present reports that are to address "wrongfully seized or transferred Holocaust era assets." Hence, such reports should not include "heirless property" which always and everywhere escheat to the state; such escheat being lawful and legal, regardless of whether the property was earlier wrongfully seized or transferred.

This issue is of crucial importance to Poland since most of the heirless property claims are against Poland. Creating ex post facto a legal precedent of property restitution to “non-heirs” for “other purposes” amounts to extortion of funds from “other” uncompensated victims of the German WWII genocide. Such scheme treats the Polish taxpayers, who themselves are victims of the German genocide and wrongful seizure of property, as those guilty of the Jewish Holocaust, hence it is unconscionable.

D. Multiple payments for the same claims are wrong in law and equity

Poland has implemented numerous laws and procedures under which WWII property claims have been effectively pursued. Since 1951 Germany has paid the equivalent of over 100 billion dollars to Jewish individuals, Jewish organizations and the State of Israel. The German payments covered all of the Jewish property seized and expropriated by Germany during WW2, including the immovable property located on the Polish territory conquered and occupied by the Third Reich.

2. THE BILLS ARE UNCONSTITUTIONAL

The US Congress does not have the constitutional power to enact either of the two Bills.

Rule XII Clause 7(c) of the House of Representatives requires that all bills (H.R.) and joint resolutions (H.J.Res.) must provide a document stating "as specifically as practicable the power or powers granted to Congress in the Constitution to enact the bill or joint resolution" to be accepted for introduction by the House Clerk.

According to the Constitutional Authority Statement, Congress has the power to enact the Bills pursuant to Article I Section 8 Clause 3 of the Constitution of the United States.5 The cited clause

5 See: https://www.congress.gov/bill/115th-congress/house-bill/1226 From the Congressional Record Online through the Government Publishing Office. By Mr. CROWLEY: H.R. 1226 - the following: Article I Section 8 Clause 3 [Page H1355].

_________________________________________________________________________________

of "Article I Section 8 Clause 3" is commonly known as the Commerce Clause,6 which gives Congress the power “to regulate commerce with foreign nations, and among the several states, and with the Indian tribes.”

Clearly, neither S 447 nor HR 1226 are related to the regulation of commerce. Unless, perhaps, it is intended to gather information, under Congress' investigatory power, to be used in future legislation that would impose sanctions on countries that are deemed not to have made sufficient progress towards the Holocaust (Shoah) Era restitution claims. If so, this purpose should be stated explicitly in HR 1226.

3. THE BILLS ARE DISCRIMINATORY IN NATURE

The Bills make reference to the Terezin Declaration adopted at the 2009 Holocaust Era Assets Conference held in Terezin, Czech Republic. The Terezin Declaration adopted the phrase, "Holocaust (Shoah) survivors and other victims of Nazi persecution" throughout, except under the section entitled "Immovable (Real) Property," in which a more narrow definition of victims i.e. "Holocaust (Shoah) victims" is used. The use of "Shoah" is intended to restrict "Holocaust" to Jews only and not include other victims.

The United States shall not discriminate against racial, ethnic or religious groups whose members may be in the exact same situation as Jews. Approximately 5 million non-Jews (mostly Christians) were killed by the Germans. In particular, close to 3 million Poles were killed in WWII by Hitler’s Germany and the Soviet Union, and it is estimated that about 80% of the potential property claims would be by ethnic Poles while about 20% by ethnic Jewish. The “other victims” in particular the Polish victims of German extermination, must be explicitly included in the restitution claims to avoid misunderstandings and complaints of favoritism, undue influence and outright discrimination.

Both Bills would require the US Secretary of State to submit a report "that assesses and describes the nature and extent of national laws and enforceable policies" of "covered countries" regarding the "identification and the return of or restitution for wrongfully seized or transferred Holocaust era assets." The report would also assess and describe the covered countries' progress towards meeting the goals and objectives of the 2009 Holocaust Era Assets Conference (S. 447), or the 2009 Terezin Declaration on Holocaust Era Assets and Related Issues (H.R. 1226).

The Bills give the Secretary of State in cooperation with the Holocaust Envoy the power to determine, "in consultation with expert nongovernmental organizations" whether the proposed law applies to a particular country. The term "expert nongovernmental organizations" is one of several unacceptable ambiguities in these Bills. Requiring the Secretary of State or Holocaust Envoy to consult with undefined NGOs before choosing "covered countries" gives the Secretary or Envoy too much discretion and invites claims of discrimination of ethnic Poles and the Polish American community.

6 https://www.law.cornell.edu/wex/commerce_clause.

___________________________________________________________________________________

The NGOs that are to be consulted in designating “covered countries” should be explicitly named. As most of the potential claims will involve Polish properties, Polish-American NGOs shall be clearly identified for consultation, and Poland should be given full opportunity to be heard. Poland and the Polish Americans should give input and present their position regarding the issues involved before any decision to apply the Bills to Poland is made.

4. THE BILLS ARE DUPLICATIVE OF ESLI STUDY

The US Secretary of State report required by the Bills would be duplicative of a comprehensive study published after the Bills were introduced. In accordance with the Terezin Declaration, in 2010 the Czech government established the European Shoah Legacy Institute (ESLI) in Terezin to monitor the progress and advocate for the principles of the Terezin Declaration.7 In fulfillment of its mission, ESLI commissioned in 2014 the Holocaust (Shoah) Immovable Property Restitution Study (the “Study”). Published on April 24, 2017,8 the Study is the comprehensive compilation of all significant legislation passed by the 47 states since 1945, dealing with the return or compensation of land and businesses confiscated or otherwise misappropriated during the Holocaust era. 9

According to the Executive Summary of the Study, Jewish and non-Jewish claimants, heirs, governments, NGOs, and other stakeholders will now have a one-stop resource where all significant Holocaust restitution legislation and case law dealing with immovable property over the last 70 years has been compiled and analyzed.

Therefore, any report pursuant to HR 1226 would substantially duplicate the ESLI's Study Report. The cost of a US Secretary of State report is estimated by the Congressional Budget Office to be less than $500,000. That money would be wasted because most of the work has already been done. Therefore, the Bills’ duplicative objectives represent waste of government money.

7 See the ESLI website: http://shoahlegacy.org

8 According to the World Jewish Restitution Organization website, the Holocaust (Shoah) Immovable Property Restitution Study was published on April 24, 2017.

9 http://shoahlegacy.org/property-issues/immovable-property/immovable-property-study-2014-2017. Prof. Michael J. Bazyler and Lee Crawford-Boyd led the project, which brought together the research efforts of over 40 pro bono attorneys from major global law firms, including White & Case, O’Melveny & Myers, Morgan Lewis, Fried Frank, and Brownstein Hyatt Farber & Schreck. These pro bono attorneys, under the guidance of Firm directors and associates, completed research reports addressing the status of restitution legislation in an assigned Terezin Declaration country. In addition, the reports provide a preliminary analysis of the country’s compliance with its Terezin Declaration commitments. The Study is available in three versions: The first one is a 1200 page interactive PDF document that can be downloaded in full from this website; the second is an interactive map organized from which individual country reports can be downloaded; and the third is a hard-copy publication of the study through Oxford University Press, which we consider an enormous achievement confirming the high quality and standard of the study.

________________________________________________________________________

5. GENOCIDE DENIAL UNDERLINES THE PREMISE OF THE

It shall be noted that the Executive Summary of the Study states” "In the aftermath of the Holocaust, returning victims – not only surviving European Jews but also Roma, political dissidents, homosexuals, persons with disabilities, Jehovah’s Witnesses, and others – had to navigate a frequently unclear path to recover their property from governments and neighbors who had failed to protect them, and often, who had been complicit in their persecution."10

The above statement is of great significance and real concern to the Polish Americans because it excludes from the definition of victims the second-largest group of WWII German genocide, i.e. ethnic Poles. These victims are either omitted all together or covered under "others." Such omission of this important ethnic group is not coincidental considering that almost half of all Holocaust (Shoah) restitution claims under the Terezin Declaration are against Poland.

It shall be noted that Poland was the greatest victim of WWII in terms of the loss of human life and treasure. In 1939 Hitler declared: “The destruction of Poland shall be the primary objective. The aim is elimination of living forces, not the arrival at a certain line.” About 3 million of ethnic Poles and 3 million of ethnic Jews perished in WWII. About 40% of Poland's national assets were destroyed. Most of the Polish industry and infrastructure had been lost. Warsaw and many other cities were leveled to the ground through wanton destruction and devastation.

The marginalization of the Polish victims, diminishing of their suffering, and suppression of their voice by proponents of the Holocaust (Shoah) restitution claims is directed against the second most persecuted ethnic group by Nazi Germany. Such treatment of the Polish victims of German WWII genocide borders on genocide denial and is not only illegal but also morally repugnant, grossly unjust, and hence contradictory to the stated objectives of the Bills.

RECOMMENDATION

Considering all the above, the Polish American community urges its congressional representatives to vote against H.R. 1226.

Furthermore, it is the recommendation of the Polish American community that the Envoy for WWII Genocide on Ethnic Poles be established at the same administrative level as the Holocaust Envoy. Such Envoy on Polish Holocaust shall be consulted on any WWII restitution issues, whether against Poland or on behalf of Poland.

10 Executive Summary of the Study, Page 1.