Jan Mierkiewicz zainteresował się rzeźbą w wieku 19 lat. Każdą wolną chwilę w technikum, studium nauczycielskim i w wojsku poświęcał pracy nad rzeźbą i rysunkiem.
Po odbyciu służby wojskowej i roku pracy w szkole podstawowej rozpoczął studia na lubelskim Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, w Instytucie Wychowania Artystycznego. Po ukończeniu studiów wyjechał do Holandii, gdzie starał się o studia w Akademii Jana Van Eycka w Maastricht. Nie podjął ich jednak z powodów finansowych.
Po powrocie do Polski zajmował się rzeźbą nagrobną, zilustrował też książkę dla dzieci. Przez rok pracował w Prywatnej Szkole Sztuk Pięknych w Głogowie, a następnie przez dwa lata w szkole podstawowej jako nauczyciel plastyki. Wykonywał scenografię w Teatrze Lubuskim i architekturę ogrodową.
W 2006 r. w związku z projektem pomnika i filmu animowanego przedstawiającego historię Polski był zaproszony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Ujazdowskiego na międzynarodową konferencję inaugurującą działalność Muzeum Historii Polski.
Wykonywał też prace artystyczne w Europie Zachodniej, np. jako autor rzeźby króla Briana Boru, jest umieszczony w spisie artystów Hrabstwa Clare w Irlandii.

Szanowni Państwo,
Pozwalam sobie przesłać Państwu mój projekt pomnika poświęconego Polakom Pomordowanym przez bandy UPA na Wołyniu.
Mój projekt to metafora – pocięte przez Banderowców części ciała scalają się i wznoszą ręce do Pana Boga w symbolicznym geście. Fotografie przedstawiają szkic i model wys. ok. 40 cm. Zamierzam tę rzeźbę wykonać co najmniej w naturalnych wymiarach. Dłonie, stopy, głowa będą modelowane realistycznie, przy pracy z modelem nadam im cechy realistyczne, ale model w bardzo dużym stopniu pokazuje już charakter rzeźby. Przy pracy z modelem rzeźba nabierze właściwych kształtów.
Na cokole chcę umieścić napis, też mojego autorstwa:
JAK RZECZYWISTA BYŁA WASZA MĘKA (lub MĘCZEŃSKA ŚMIERĆ),
TAK RZECZYWISTA NIECH BĘDZIE PAMIĘĆ O WAS.
lub
JAK RZECZYWISTA BYŁA NASZA MĘKA (lub MĘCZEŃSKA ŚMIERĆ),
TAK RZECZYWISTA NIECH BĘDZIE PAMIĘĆ O NAS.
Jak rzeczywista... bo to bestialstwo w najbardziej zwyrodniałej formie, a teraz jest zapomniane, okryte milczeniem i nie sposób tej rzeczywistości pokazać.
Rzeźbę można odlać z betonu lub z żeliwa.
Z poważaniem – Jan Mierkiewicz
tel. 0048 723 152 484

I wcale nie dlatego, że Rumunia, jak wiele innych krajów UE jest zadłużona poza granice możliwości i trzeba ją ratować niczym Grecję czy Hiszpanię, bo niedawno wprowadzono tam plan oszczędnościowy Międzynarodowego Funduszu Walutowego i finanse Rumunii wyglądają, chwilowo przynajmniej, jakby były pod kontrolą.
I wcale nie dlatego, że Rumunia, jak wiele innych krajów UE jest zadłużona poza granice możliwości i trzeba ją ratować niczym Grecję czy Hiszpanię, bo niedawno wprowadzono tam plan oszczędnościowy Międzynarodowego Funduszu Walutowego i finanse Rumunii wyglądają, chwilowo przynajmniej, jakby były pod kontrolą.Kłopot w tym, że te drakońskie środki doprowadziły do upadku dwu kolejnych rządów, a na ich miejsce Parlament powołał rząd Victora Ponty, który od razu skręcił w jakieś antyeuropejskie dewiacje i, nie licząc się z europejskimi kryteriami poprawności politycznej, podjął działania, które nie mieszczą się w cywilizowanych głowach.

 

Ostatnie stadium globalistycznego kapitalizmu, znane pod anglojęzycznym terminem „casino capitalism”, doprowadziło światowy system finansowy na skraj przepaści.
Ostatnie stadium globalistycznego kapitalizmu, znane pod anglojęzycznym terminem „casino capitalism”, doprowadziło światowy system finansowy na skraj przepaści.Po dokumentnym splądrowaniu krajów trzeciego i drugiego (post-komunistycznego) świata, finansiści skierowali swój wzrok na jedyny dostępny dla nich obszar dalszego rozwoju, jaki stanowią kraje pierwszego (zachodniego) świata. Hazard finansowy, jakiemu się z lubością oddają jest dla nich zajęciem nie tylko ekscytującym, ale również gwarantującym sukces. Wszelkie ewentualne straty pokrywane są bowiem przez podatników tych krajów.
 

Idą ciężkie czasy. Grecja już zbankrutowała, pozostałe kraje PIGS trzymają się jeszcze tylko dzięki zmasowanej interwencji państwa. Strefa euro coraz bardziej pogrąża się w kryzysie. Polska zaraz doświadczy poważnego spowolnienia wzrostu, a w 2013 r. może nas czekać recesja. To wymaga przyjęcia i realizacji innej niż dotychczasowa strategii rozwoju kraju.