Niezwykle piękna i wzruszająca uroczystość święceń kapłańskich Pawła Patricka miała miejsce w poniedziałek, 8 czerwca, w kościele św. Maksymiliana Kolbe w Mississaudze, gdzie dłuższy stażem parafianie pamiętają Pawła jeszcze jako kilkuletniego ministranta.

Święceń kapłańskich młodemu diakonowi udzielił Jego Ekscelencja ks. Biskup Douglas Crosby OMI z diecezji Hamilton. Ksiądz biskup w homilii nawiązał do dzisiejszych czytań, a zwłaszcza ewangelii o Dobrym Pasterzu, żywiąc przekonanie, że nowo wyświęcony kapłan będzie starał się również być owym dobrym pasterzem w środowisku, do którego zostanie posłany.

W uroczystości święceń kapłańskich wzięło udział kilkudziesięciu ojców oblatów z całej Kanady, a szczególnie poruszającym momentem było nałożenie rąk kolejno przez nich wszystkich na nowego brata w kapłaństwie.

Uroczystość podsumował ojciec prowincjał Marian Gil, który we wzruszających słowach przedstawił rodziców i najbliższą rodzinę Pawła, dziękując jednocześnie za wytworzenie w domu atmosfery sprzyjającej rozwojowi jego powołania. Dziękując też ks. biskupowi Douglasowi Crosby'emu, nie omieszkał zaznaczyć, że to już trzeci z kolei kandydat do stanu kapłańskiego z naszej parafii, któremu ksiądz biskup udzielił święceń i najwyraźniej ma on szczęśliwą rękę.

Nowo wyświęcony, już teraz ojciec Paweł, serdecznie podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do umocnienia jego powołania, rodzicom i przełożonym zakonnym, a także organizatorom uroczystości jego święceń.

A skoro już mowa o atmosferze sprzyjającej powołaniom, nie sposób pominąć tej panującej we wspólnocie parafialnej u Maksymiliana Kolbego, ciepłej, niemal domowej. A jej twórcami jest zarówno zespół duszpasterski, jak i owe tysiące wiernych, które od ponad 35 lat wypełniają naszą świątynię.

Na zakończenie, za biuletynem parafialnym przybliżmy osobę nowego prezbitera.

Diakon Paul Patrick OMI urodził się 17 maja 1986 roku w Etobicoke w Ontario jako syn Paula i Angeli Patricków. Ma dwie starsze zamężne siostry oraz dwóch młodszych braci. Swoją rodzinę uważa za bardzo religijną i troszczącą się wzajemnie o siebie. Postrzega ją również jako ciężko pracującą, która przywiązuje ogromną wagę do wartości rodzinnych, religijnych oraz edukacji. Paul po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej został ministrantem.

Dorastając, nigdy nie myślał, aby zostać księdzem, chociaż przyznaje, że z podziwem patrzył na misjonarzy oblatów, którzy pracowali w rodzinnej parafii św. Maksymiliana Kolbe w Mississaudze. Kiedy myśl o powołaniu kapłańskim zrodziła się w jego sercu, było to dla niego dużym zaskoczeniem. Z biegiem czasu Paul coraz uważniej przyglądał się posłudze Misjonarzy Oblatów M.N., szczególnie pracy ówczesnego proboszcza, śp. o. Stanisława Kowala OMI. Podczas gdy jego powołanie dojrzewało, zauważył, że coraz więcej czasu spędza w kościele i na wydarzeniach z nim związanych. Miał dobrą więź z o. Kowalem, który w dużej mierze zainspirował go, aby poważnie rozeznał powołanie do życia we wspólnocie zakonnej.

Ostatecznie podjął decyzję, aby poważnie przyjrzeć się swojemu powołaniu, i we wrześniu 2007 roku rozpoczął formację w prenowicjacie w Buffalo, NY, gdzie otrzymał licencjat z filozofii. Dwa lata później wstąpił do oblackiego nowicjatu w Godfrey w Illinois, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne 1 sierpnia 2010 roku. Po ukończeniu nowicjatu Paul studiował teologię w Oblate School of Theology w San Antonio. Jego droga powołania zaprowadziła go również do Międzynarodowego Oblackiego Seminarium w Rzymie, gdzie kontynuował studia teologiczne. Pobyt we Włoszech opisuje jako "głęboko ubogacający i uczący pokory". 1 maja 2014 roku złożył śluby wieczyste w kaplicy Domu Generalnego Misjonarzy Oblatów M.N. Podczas ślubów otrzymał oblacki krzyż po ojcu Stanisławie Kowalu OMI, aby czuć się jeszcze bliżej swojego duchowego przewodnika i zapewnić, aby jego duch i charyzmat były wciąż żywe. Diakon Paul odbył Rok Pastoralny 2014/15 we wspólnocie oblackiej w Kijowie na Ukrainie, gdzie spełniał praktyki duszpasterskie w parafii św. Mikołaja, w Oblackim Centrum Medialnym oraz pracował z bezdomnymi w różnych częściach Kijowa.

Diakon Paul Patrick podsumowuje swoją duchową drogę w ten sposób: "Spoglądam na swoje powołanie z wielkim poczuciem wdzięczności względem Boga i ludzi, a także tych wydarzeń, poprzez które dane mi było Go spotkać, a szczególnie jestem wdzięczny Misjonarzom Oblatom z Prowincji Wniebowzięcia za ich przykład i świadectwo życia".