Na moje miejsce, do opieki i pomocy domowej, przyjechać miała nowa opiekunka Alicja. Napisałam do niej kilka kartek o tym, jak ma sobie radzić, aby było jej lżej niż mi, zwłaszcza na początku. Jednak w końcu je zabrałam sobie na pamiątkę. Niemcy nie chcieli, aby jej coś pisać, uważali, że sama się nauczy. W którejś szufladce zostawiłam jej jednak karteczkę z moim numerem telefonu. Nie wiadomo, czy ona zadzwoni. Najlepiej jest, gdy opiekunka odjeżdżająca w danym dniu, może porozmawiać z opiekunką ją zastępującą. Oni jednak tego wyraźnie nie chcieli i tylko Albanka, która tam sprzątała, wygadała mi, że była tam jakaś Polka trzy tygodnie i pytała, czy ja też na trzy tygodnie przyjechałam.
Ewa, która mnie ściągnęła, pomaga Niemcom zatrudniać opiekunki w sposób legalny. Na koniec jednak wyszło na korzyść im, a na moją niekorzyść. Niestety, byłam od nich zależna, musieli mnie dowieźć na dworzec, więc podpisałam, co chcieli, ale niesmak pozostał.
Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!
